Moving forward

  

"O my dove, in the clefts of the rock, In the secret places of the cliff, 

     
 Let me see your face, Let me hear your voice; 

     
For your voice is sweet, And your face is lovely."

This verse is from the bible and it has always touched me.

A year has past and it has been an amazing one.

It has been painful, lonely at times, 
but this year has also brought me joy and many new friends. 
I've been in the depths of despair (Anne of Green Gables),

but I have also been hopeful and expectant.

I have stepped out of my hiding place, out of my comfort zone and I showed myself. 
I showed my struggle, my pain, my despair, I showed my imperfectness,

my quirkiness, my uniqueness. 
I stepped forward, and it was scary, I felt vulnerable and unprotected. 
But I can never go back.

It is great to be out, to enjoy the freedom of simply being myself, flaws and all.

To not have to try so very hard all of the time. 
And I've met wonderful people, that encourage me, inspire me, fascinate me.

2011 was hard, very hard, but I'm glad to have been there 

and I'm looking forward to 2012!

I wish you a wonderful 2012!

I wanted to end this post with a beautiful picture of myself, 

you know, the kind of picture that makes you sigh and go:  
"wow, that was the perfect end of this post and look how pretty she is."

.. instead you get this...

Scroll down, I promise you it is not worth your time ;)

*******

"Mijn duif in de rotskloof, verscholen in de bergwand,

laat mij je gezicht zien, laat mij luisteren naar je stem,

want je stem is zo lieflijk, je gezicht zo bekoorlijk.

Dit komt uit de bijbel en het heeft mij altijd geraakt.

Er is een jaar voorbij en het is een verbazingwekkend jaar geweest.

Het is pijnlijk en soms eenzaam geweest, maar dit jaar heeft me ook vreugde 

en vele nieuwe vrienden gebracht. 

Ik ben in de diepte der wanhoop geweest (Anne of Green Gables), 

maar ik ben ook hoopvol en verwachtend geweest.

Ik ben uit mijn schuilplaats gestapt, uit mijn comfort zone en ik heb mijzelf laten zien.

Ik heb mijn worsteling laten zien, mijn pijn, mijn wanhoop, mijn imperfectie, 

mijn eigenzinnigheid, mijn uniekheid.

Ik ben naar voren gestapt en het was beangstigend, 

ik voelde me kwetsbaar en onbeschermd, maar ik kan nooit meer terug.

Het is geweldig om buiten te zijn om te genieten van de vrijheid 

om simpelweg mijzelf te zijn, met al mijn tekortkomingen.

Om niet voortdurend zo ontzettend mijn best te moeten doen. 

En ik heb geweldige mensen ontmoet, die me bemoedigen, inspireren en fascineren.

2012 was zwaar, heel zwaar, maar ik ben blij dat ik het heb meegemaakt 

en ik zie uit naar 2012!

Ik wens je een prachtig 2012!

Ik wou deze post eindigen met een prachtige foto van mezelf, 

je weet wel zo een waarvan je moet zuchten en denkt: 
"wat een perfecte manier om deze post te eindigen en wat is ze mooi."

..inplaats daarvan krijg je dit...